فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان یکی از ابزارهای تأثیرگذار بر تمامی فرایندهای اقتصادی و اجتماعی، وسیله ای حیاتی برای رسیدن به توسعۀ پایدار، به ویژه برای کشورهای درحال توسعه است. تغییرات گسترده و پیشرفت های به دست آمده در عرصۀ تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات در دهه های اخیر، ضرورت تجدیدنظر در مسائل مختلف را امری اجتناب ناپذیر کرده است. شهرهای امروزی تجلی گاه چهره نوین زندگی در عصر ارتباطات اند و نقاط تمرکز خدمات گوناگون، تعاملات فرهنگی اجتماعی و تراکنش های اقتصادی به شمار می روند، چنانکه رشد و توسعۀ همه جانبه و پایدار شهرها، نیازمند به کارگیری فناوری های نوین اطلاعاتی وا رتباطی است. با توسعۀ روزافزون فناوری اطلاعات وا رتباطات و به کارگیری گستردۀ آن در جوامع شهری و زندگی روزمرۀ شهروندان، خدمات شهری نیز به لحاظ مفهوم،ابعاد،اهمیت راهبردی و تمرکز جغرافیایی دستخوش تحولات شگرفی شده است. با توجه به تمرکز خدمات در شهرها و همچنین گسترش کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات و تأثیرات وسیع آن بر جنبه های مختلف زندگی شهروندان، امروزه در تعاملات و خدمات الکترونکی شهری، بهره گیری از روشها و فناوری های نوین خدمات رسانی به شکل تراکنش های میان شهروندان و سازمان های دولتی و خصوصی ارائه دهنده خدمات، راهکاری اثربخش و کارآمد در عرصۀ خدمات رسانی شهری به شمار می رود.
)